Ayşegül Aldinç paylaştı! 'Veresiye hayatlar zamanı çocuğuyum ben'

Oyunculuk kariyeriyle de ön planda olan pop müziğin usta isimlerinden Ayşegül Aldinç, yaklaşık 600 bin takipçisinin bulunduğu Instagram hesabından nostaljik bir paylaşıma imza attı.

Misafir odası geleneğinden geliyorum ben. Evlerimiz sobalıyken buz gibi olan o salondan. Yaz tatiline gittiğimizde tozlanmasın diye koltuk takımlarımızın üstünü örttüğümüz misafir odalarımız. Salamanjelerimiz, yani yemek odamız. Sonra nemelâzım kırılır mırılır, takım bozulur diye sadece misafir geldiğinde kullandığımız yemek takımlarımız; hep 'desinler' diye. Veresiye hayatlar zamanı çocuğuyum ben. Altyapı bunlardan örülü. Atmaya kıyamamak özlü. Bir yere giderken giyerim diye dolabı bekleyen hayaletlere dönüştürdüğümüz üst başı 'nassa bie ara giyerim' diyerek saklamalar hep ondan. İki senedir giymiyorsan bie daha giymezsin. Kural buymuş! (O kadar uzun boylu değil bence de neyse!) Pandemi sebebiyle annemle yaşamaya karar verip onun evini boşaltırken ki azabım da bu yüzdendi. O kadar doluydu ki. Her birine bir hatıra yüklenmiş ama pratikte hiçbir şekilde kullanımı söz konusu olmayan bir eşya kalabalığı. Dağıttım, verdim tabii. Özel olanlarını sakladım. Günlük hayatımda aynı şeyleri giydiğimi fark ettim. Gerisi niye var o zaman? Bilmem kaç parça eşyayla yaşamanın becerilebildiği çağımızın insanı pozisyonuna gelebilen kaç kişiyiz? Değişen zevkler, tarzlar, sayz’lar! ‘Sayz’ dedim de geçende dolapta rahmetli Bülent Erbaşar’ın armağan ettiği krem rengi bürümcük Eurovision elbisemle göz göze geldim. Giydim, Dönme Dolap’a bindim hoop o yarışma güne gittim. (Ah tabii; hâlâ içine girebiliyorum!) Dolap deyince aklıma geldi. Merkür 23 Ağustos’tan beri geri gidiyor. Kendini dolaba kapatma zamanları! 15 Eylül’e kadar. Beş gün de gölge etkiyi koy üstüne; yeni başlangıçlar ancak 20’sinden sonra. Eskiden ne güzel bunları bilmiyoduk ve ne rahattık be gözüm! Sizin cenahta var mı gelen giden hisler, kımıldak bir şeyler? Bir deyin de kendimi yalnız hissetmeyeyim?